Το άδειο κέλυφος που κοστίζει 11,5 εκατομμύρια: Πού οφείλεται;

Ο κόσμος της Formula 1, που χτίζεται μέσα από ανθρώπινες φιλοδοξίες και καινοτόμες ιδέες, είναι σε κίνδυνο να μετατραπεί σε κάτι που θα αποκτούν μόνο οι πλούσιοι. Η πρόσφατη πώληση από τη McLaren ενός μελλοντικού μονοθεσίου του 2026, που έφτασε τα 11,5 εκατομμύρια ευρώ, πριν καν ολοκληρωθεί η κατασκευή του και δύο χρόνια πριν φτάσει στα χέρια του αγοραστή, σήμανε μια ανησυχητική στροφή για το άθλημα. Η F1 είναι γνωστή για το υψηλό της κόστος και τα επιθυμητά όνειρα των εμπλεκομένων, αλλά αυτή η συγκεκριμένη πώληση πυροδότησε αμφιβολίες.

Είναι δύσκολο να αποδεχτώ το γεγονός ότι η αγάπη μου για την Formula 1 μετατρέπεται σε εμπόρευμα, είδος που προορίζεται όχι για τις πίστες, αλλά για τα σαλόνια των πλουσίων. Ένα μονοθέσιο, που αποτελεί αποτέλεσμα αμέτρητων ωρών δουλειάς και τεχνολογίας, διακινδυνεύει να καταλήξει σαν ένα απλό διακοσμητικό αντικείμενο, αγοράζοντας το μέλλον που ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί.

Η F1 ως έκφραση ανώτατης ανθρώπινης προσπάθειας

Η Formula 1 δεν είναι απλά μια σειρά από αντικείμενα ή τρόπαια. Είναι το αποτέλεσμα των ορίων που ξεπερνούν οι άνθρωποι. Ατελείωτες ώρες σε αεροδυναμικές σήραγγες, δοκιμές που δεν καταλήγουν πάντα σε επιτυχίες, και οι μηχανικοί που αναλύουν χιλιάδες δεδομένα για να βρουν την τέλεια λύση. Οι οδηγοί, οι οποίοι κάθε εβδομάδα προσπαθούν να φτάσουν στα όρια της φυσικής, συνθέτουν την καρδιά αυτού του αθλήματος, που ανήκει σε εμάς τους θεατές και τους λάτρεις της μηχανοκίνητης κουλτούρας. Η ιδέα να μετατραπεί σε ένα κομμάτι πολυτελείας για κάποιους που απλώς έχουν την δυνατότητα να το αποκτήσουν, με προβληματίζει.

Η ενόχλησή μου δεν προέρχεται από την οικονομική κατάσταση κάποιων ανθρώπων, αλλά από το γεγονός ότι ένα μονοθέσιο που συνοψίζει τη δουλειά εκατοντάδων ατόμων, ενδέχεται να γίνει ένα στολίδι σε γκαράζ, συνοδευόμενο από πακέτα VIP και άλλες παροχές αντί για την αληθινή του αξία.

Αυτό που διακυβεύεται εδώ δεν είναι μόνο υλικά αγαθά. Είναι η ψυχή της Formula 1, τα όνειρα και οι προσπάθειες που απαιτούνται για τη δημιουργία της. Δεν φτιάχτηκε για να πωλείται, αλλά για να τρέχει και να νικά.

Η πώληση του μέλλοντος πριν καν υπάρξει

Σίγουρα θα πείτε ότι και στο παρελθόν έχουν πωληθεί μονοθέσια, και μάλιστα ιστορικά. Σωστά, όμως αυτά είχαν ιστορία. Είχαν πολεμήσει, είχαν κερδίσει ή είχαν χαθεί. Αγοράζοντας τώρα ένα μελλοντικό μονοθέσιο, αποκτά κανείς κάτι που δεν έχει καταχωρηθεί στην ιστορία, αλλά πωλείται με όρους και περιορισμούς που θυμίζουν τον κόσμο των επενδύσεων, απομακρύνοντας την από τις ρίζες της.

Δεν κατηγορώ τον αγοραστή ούτε τη McLaren ως ομάδα. Κατανοώ την ανάγκη κάθε ομάδας να επιβιώσει και να αναπτύξει το brand της. Αυτό που με ανησυχεί είναι το γεγονός ότι η F1, ως μία από τις τελευταίες ανθρώπινες αναμετρήσεις στην τεχνολογία και την καινοτομία, κινδυνεύει να καταλήξει ως ένα αντικείμενο που συμβολίζει μια υπερπολυτελή ζωή.

Υποθέτω ότι μπορεί να φανώ ρομαντικός ή παλιομοδίτικος. Αλλά, όταν σκέφτομαι την Formula 1, δεν βλέπω συλλεκτικά κομμάτια, αλλά ανθρώπους που δουλεύουν για έναν στόχο μεγαλύτερο από τους εαυτούς τους. Αυτά τα μονοθέσια προορίζονται να ανάγονται σε αγώνες και να ανήκουν στο κοινό που τα θαυμάζει, όχι να κλείνονται σε ιδιωτικές συλλογές.

Η ομορφιά της F1 μπορεί να έγκειται ακριβώς στο ότι δεν μπορεί να αγοραστεί. Όταν κάποιος προσπαθεί να το κάνει, κάτι χάνεται στη ψυχή του αθλήματος, καθώς και στη δική μας σχέση με αυτό. Αυτή η ιδέα με ενοχλεί και πιθανότατα θα με προβληματίζει κάθε φορά που θα θυμόμαστε ότι ζούμε σε έναν κόσμο όπου κάποιοι έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα πάντα.