Ο Γιώργος Τσακίρης αναλύει την νίκη της ΑΕΚ, η οποία, μολονότι υπήρξε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, φάνηκε να έχει μεγαλύτερη αξία κατά τη διάρκεια των ευκαιριών που δημιούργησε.
Εδώ και καιρό, η στρατηγική του Μάρκο Νίκολιτς με το 4-4-2 σε ρόμβο έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης, με πολλούς να αναρωτιούνται για την επιμονή του Σέρβου τεχνικού στην συγκεκριμένη τακτική. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του αγώνα κόντρα στη Χάποελ Μπερ Σεβά, οι απορίες αυτές φαίνεται να έλαβαν τέλος. Η ΑΕΚ ήταν η απόλυτη κυρίαρχος του παιχνιδιού και δεν είναι περιττό να πούμε ότι ο Νίκολιτς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος με το τελικό σκορ. Αμυντικά και επιθετικά, η ομάδα ήταν στέρεα, με μόνη απειλή να προέρχεται από μια μοναδική φάση του αντιπάλου, ενώ κατάφερε να δημιουργήσει αρκετές ευκαιρίες που θα μπορούσαν να έχουν φέρει τουλάχιστον τρία γκολ.
Ωστόσο, αυτό είναι το σημείο που εντοπίζεται το πρόβλημα: η δυσκολία στο σκοράρισμα. Η ΑΕΚ θα είχε εξασφαλίσει την πρόκριση με ένα άνετο 3-0, αν η εκμετάλλευση των καθαρών ευκαιριών ήταν καλύτερη, γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη για λύση αναφορικά με την απουσία του Λιβάι Γκαρσία. Αντί να επισημάνουμε τα προβλήματα, θα εστιάσουμε στην συνολικά καλή παρουσία της ομάδας, ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο, όπου η ΑΕΚ υπέταξε τους αντιπάλους της και θα μπορούσε να έχει κλείσει το ματς με ένα πιο άνετο σκορ, εάν είχαν μετατραπεί οι ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν.
Ο ρόμβος έδειξε την αξία του, ακόμη και με τον Ορμπελίν Πινέδα σε μέτρια κατάσταση, ευνοώντας τη συνεργασία των παικτών σε άλλες θέσεις. Ο Μάνταλος ξεχώρισε για την απόδοσή του και με τα εκτελέσμένα στημένα του, όχι μόνο δημιούργησε απειλές, αλλά και βοήθησε τον Ρέλβα, ο οποίος με εξαιρετικό ντεμπούτο σκόραρε για την ΑΕΚ. Ο Περέιρα, επίσης, είχε εντυπωσιακή παρουσία, δείχνοντας γιατί έχει επιλεγεί στον ρόμβο, αμυντικά και επιθετικά, ενώ η Χάποελ δεν έβρισκε χώρους από την αριστερή πλευρά.
Πολύ καλή εικόνα παρουσίασαν και οι Μουκουντί – Ρέλβας, καθώς και οι Κοϊτά και Ζίνι, με τον τελευταίο να παρέχει περισσότερη ταχύτητα στο παιχνίδι. Παρ’ όλα αυτά, η ευστοχία του Αγκολέζου έπαιξε ρόλο, καθώς χάθηκαν κάποιες επιτακτικές ευκαιρίες. Ο Νίκολιτς, από την πλευρά του, έκανε άριστη διαχείριση του παιχνιδιού, με τις αλλαγές του να κάνουν τη διαφορά. Ο Γκατσίνοβιτς, κορυφαίος από τους αλλαγμένους, και ο Λιούμπισιτς ακολούθησαν με επιτυχία τον σχεδιασμό του προπονητή, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά τον λόγο της επιλογής του in-game. Παρά την φτωχή συγκομιδή σκορ, η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε εξασφαλίσει την πρόκριση από τον πρώτο αγώνα, κάτι που αφήνει την ρεβάνς ανοιχτή για όλους στην ομάδα.
Η παρουσία του κόσμου της ΑΕΚ ήταν εντυπωσιακή και η Νέα Φιλαδέλφεια έδωσε τον δικό της τόνο, με τους παίκτες να προβληματίζονται από την ατμόσφαιρα. Θα ήταν ιδανικό να είχαν σημειωθεί τουλάχιστον δύο γκολ ακόμη, ώστε να έχουν διευκολύνει την πορεία τους προς το Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας για φιλικό προετοιμασίας. Αξιοσημείωτο είναι ότι στη συνέχεια θα υπάρχει και η ενσωμάτωση του Ραζβάν Μαρίν στη μεσαία γραμμή, η οποία θα ενισχύσει την ΑΕΚ και θα δώσει στον Πινέδα ακόμη περισσότερο χρόνο να προσαρμοστεί, καθώς και μία επίσημη αναμέτρηση στην πλάτη της ομάδας. Θυμόμαστε ότι η Χάποελ έχει ήδη δώσει τρία επίσημα παιχνίδια, με δύο από αυτά να είναι στην Ευρώπη και το τρίτο για τον τίτλο του σούπερ καπ.