F1: Ο εντυπωσιακός δρόμος του Αντονέλι σε σύγκριση με τον Χάμιλτον
Η συζήτηση γύρω από την υποστήριξη των social media ίσως να μην αντικατοπτρίζει την ουσία της Formula 1. Ο Κίμι Αντονέλι, σε αυτήν την εντυπωσιακή του χρονιά, έχει προκαλέσει πολλές συγκρίσεις με τον Λούις Χάμιλτον, και συγκεκριμένα με την αγωνιστική του πορεία το 2007. Αυτές οι συγκρίσεις, ωστόσο, αποδεικνύονται επιφανειακές.
Τα τελευταία 24ωρα, διαδόθηκε ευρέως ότι ο Κίμι Αντονέλι έχει συγκεντρώσει περισσότερους βαθμούς στη ρούκι χρονιά του σε σύγκριση με τους 109 βαθμούς του Χάμιλτον το 2007. Αυτή η άποψη έχει πυροδοτήσει αρκετές κουβέντες στο διαδίκτυο σχετικά με την “αναγέννηση” ενός νέου θρύλου. Ωστόσο, όπως υποστήριξε ο Μπέντζαμιν Ντισραέλι, «υπάρχουν τρία είδη ψεμάτων: τα ψέματα, τα μεγάλα ψέματα και οι στατιστικές». Όταν εξετάσουμε την πραγματική κατάσταση, η συγκριτική ανάλυση αποδεικνύεται λανθασμένη.
Αναλύοντας τα δεδομένα, το 2007 ο Χάμιλτον συγκέντρωσε 109 βαθμούς σε 17 αγώνες, ενώ φέτος, ο Αντονέλι έχει φτάσει τους 122 βαθμούς, έχοντας συμμετάσχει σε 21 αγώνες. Ο Χάμιλτον είχε να αντιμετωπίσει τον δύο φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή, Φερνάντο Αλόνσο, και το αυτοκίνητο που οδηγούσε ήταν σχεδιασμένο για νίκες – γεγονός που τον βοήθησε να κατακτήσει το βάθρο στους εννέα πρώτους αγώνες της καριέρας του, με τέσσερις νίκες, χάνοντας το τίτλο για μία ψήφο στο τέλος της χρονιάς.
Το 2007, οι κανόνες ήταν διαφορετικοί: δεν υπήρχαν σπριντ, DRS ή οι 24 αγώνες για τους οποίους έχει πρόσβαση ο Αντονέλι. Το σύστημα βαθμολόγησης ήταν 10-8-6-5-4-3-2-1. Εάν το τότε σύστημα βαθμολόγησης ίσχυε τώρα, ο Χάμιλτον θα είχε συγκεντρώσει 265 βαθμούς σε 17 αγώνες, σχεδόν διπλάσιους από τους βαθμούς του Αντονέλι που συμπεριλαμβάνουν και τις πέντε επιπλέον νίκες από σπριντ.
### Η αριθμητική δεν λέει πάντα την αλήθεια
Η στατιστική στην F1 μπορεί να παραπλανήσει. Οι 122 βαθμοί του Αντονέλι φέτος δεν μπορούν να συγκριθούν με τους 109 του Χάμιλτον, καθώς οι συνθήκες, οι πίστες και οι κανονισμοί έχουν αλλάξει δραστικά. Η προσπάθεια σύγκρισης του Αντονέλι του 2025 με τον Χάμιλτον του 2007 λόγω της εγγραφής τους ως “ρούκι” θυμίζει μια σύγκριση του Spotify με το βινύλιο: και οι δύο έχουν μουσική αξία, αλλά είναι εντελώς διαφορετικές εμπειρίες.
Ο Χάμιλτον δεν είχε την πολυτέλεια να μάθει πώς να επιβιώνει – έμαθε αμέσως πώς να νικάει. Αντίθετα, ο Αντονέλι προχωρά στους πρώτους του αγώνες σε μια εποχή όπου η υπομονή προτάσσεται από τις ομάδες.
Δεν είναι απαραίτητο να απαξιώνουμε την αξία του ενός για να αναγνωρίσουμε την αξία του άλλου. Ο Αντονέλι επιδεικνύει σπάνιο ταλέντο και ωριμότητα, ενώ ο Χάμιλτον έχει αλλάξει το σκηνικό της Formula 1. Ο πρώτος απολαμβάνει τη σταδιοδρομία του σε ένα υποστηρικτικό σύστημα, ενώ ο δεύτερος είχε να αντιμετωπίσει μια αδυσώπητη πραγματικότητα. Για αυτόν τον λόγο, δεκαοκτώ χρόνια μετά, το 2007 παραμένει σημείο αναφοράς στον κόσμο της F1. Έτσι, η σύγκριση δεν είναι απλώς άδικη – είναι και χωρίς βάση.
