Κιβρακίδης αποκαλύπτει: «Προπόνηση με τα χέρια στις τσέπες λόγω Παναθηναϊκού»

Ποιες είναι οι πρώτες σου εντυπώσεις από τον Ατρόμητο;

Θυμάμαι καθαρά τη στιγμή που με παρέλαβαν από το αεροδρόμιο. Ο Τόλης Αποστόλου μοιράστηκε μαζί μου πληροφορίες καθ’ οδόν προς το προπονητικό κέντρο στο Μαζαράκη, όπου έμεινα για ένα χρονικό διάστημα. Όταν εντάχθηκα στον Ατρόμητο, συνάντησα παίκτες που ήταν πραγματικά «μεγαθήρια»: Λαζαρίδης, Ταυλαρίδης, Νάστος, Γιαννούλης, Μπρίτο, Ούμπιδες, Παπαδόπουλος, Ιγκλέσιας. Είχα την τύχη να μεγαλώνω πλάι σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι λάμπουν με την εμπειρία και την ικανότητά τους. Ο Ταυλαρίδης μου έδινε πολύτιμες συμβουλές και με καθοδηγούσε. Με τον Νάστο, που παίζαμε στη ίδια θέση, δημιουργήσαμε μια ξεχωριστή παράδοση αλληλοϋποστήριξης. Πάντα έδειχνα μεγάλο σεβασμό στους πιο έμπειρους, και το γεγονός ότι μεγάλωσα δίπλα τους αποδείχθηκε καίριο για την καριέρα μου.

Ποιες αναμνήσεις ξεχωρίζεις από τις προπονήσεις με αυτές τις προσωπικότητες;

Έχω πολλές αναμνήσεις. Από τις πρώτες μέρες ήταν εντυπωσιακή η υποστήριξη του Ταυλαρίδη αλλά και του Δημούτσου. Κατά την είσοδό μου στα αποδυτήρια, ήμουν αρκετά ντροπαλός και συγκεντρωμένος μόνο στην προπόνηση. Θυμάμαι την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου στην προπόνηση, όπου μου έκανε εντύπωση ο Φυτανίδης. Με κοίταξε και είπε «πάλι καινούργιο έφεραν;». Εγώ, γεμάτος άγχος, σκεφτόμουν αν είχα θέση εκεί. Αποφάσισα να περιμένω σε μια γωνία μέχρι να αλλάξω και να ξεκινήσω την προπόνηση. Καθώς περνούσε ο χρόνος, γινόμουν πιο τολμηρός, γεγονός που με βοήθησε να προσαρμοστώ. Θυμάμαι μια φορά που είχα μια μικρή «διαμάχη» με τον Λαζαρίδη. Μου είπε κάτι κι εγώ του αντεπίθεσα. Ο ίδιος, όμως, γυρνάει και μου λέει «θα τα πούμε μέσα», πριν με αγκαλιάσει. Όλοι ήταν εξαιρετικοί, αληθινά αστέρια.

Ποιος έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο στην καριέρα σου εκείνη την περίοδο;

Οι παίκτες με τους οποίους περνούσα περισσότερο χρόνο ήταν ο Τσενάμο, ο Ταυλαρίδης, ο Νάστος και ο Ούμπιδες. Μαζί τους έμαθα να εργάζομαι σκληρά και να προσπαθώ περισσότερο. Για να μάθω από τον Τσενάμο, έπρεπε να του κάνω διαρκώς ερωτήσεις, καθώς δεν ήταν τύπος που θα παρακινούσε ο ίδιος. Απορροφούσα όλες τις πληροφορίες.

Πότε ένιωσες ότι «μέγαλωσες» ως παίκτης;

Αυτό άρχισε να συμβαίνει στον δεύτερο και τρίτο χρόνο μου στην ομάδα, όταν άρχισα να συμμετέχω σε συνεχόμενα παιχνίδια. Στη συνέχεια, υπήρξε μια αναθεώρηση στο συμβόλαιό μου με τον Δέλλα, και οι απολαβές μου σχεδόν τετραπλασιάστηκαν. Θυμάμαι ότι ο Δέλλας αναρωτήθηκε δημόσια «γιατί αυτό συνέβη;» και εξέφρασε ανησυχίες μήπως δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Ωστόσο, με τον καιρό, καθώς διαπίστωνα ότι ο Ατρόμητος επενδύει σε μένα, αισθανόμουν ολοένα και καλύτερα. Ο κόσμος άρχισε να με αναγνωρίζει και να δείχνει την αγάπη του, με συνθήκες όπως «ο Κίβρας είναι τούρμπο στον Ατρόμητο». Στο Περιστέρι, η αίσθηση της υποστήριξης ήταν κάτι μοναδικό. Αυτό το περιβάλλον με έκανε να κατανοήσω ότι εκεί είναι το σπίτι μου. Παρ’ όλα αυτά, ήρθαν και δύσκολες στιγμές όταν η ομάδα περνούσε κρίση. Όμως, ο κυριότερος λόγος που παρέμεινα τόσο χρόνια στον Ατρόμητο ήταν ότι λάμβανα πίσω όσα έδινα.

Στα αρχικά σου χρόνια στον Ατρόμητο, το σημαντικότερο «βαρίδι» ήταν η απουσία από τους ομίλους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Σου έχει μείνει και σένα αυτό το απωθημένο; Πόσο πιστεύεις ότι ενέχει σαν αίσθηση για τον οργανισμό του Ατρόμητου;

Αυτή η αποτυχία ήταν αισθητή, ειδικά τότε που οι παίκτες αγωνίστηκαν κόντρα στην Άλκμααρ, καθώς εγώ ήρθα μια χρονιά μετά. Θυμόμουν την απογοήτευση που υπήρχε. Ήταν σαφώς μια απώλεια που πλήγωσε τον κόσμο της ομάδας, με συνεχείς συζητήσεις για το τι πήγε στραβά. Ωστόσο, όταν αγωνίστηκα στο πρώτο μου ευρωπαϊκό παιχνίδι με την ΑΪΚ Στοκχόλμης, ένιωσα πως ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Μετά, είχα την ευκαιρία να παίξω και στην έδρα της Φενέρμπαχτσε. Όλοι οι παίκτες που αγωνίζονται στο εξωτερικό ζουν αυτές τις στιγμές. Για μένα, όμως, η εμπειρία αυτή ήταν ιδιαίτερη. Ακόμα και αν κάποιος μου έλεγε να αφήσω το παιχνίδι και να παρακολουθήσω μόνο την ατμόσφαιρα, θα ήμουν ευτυχισμένος. Η αλήθεια είναι ότι η εμπειρία αυτή ήταν από τις ομορφότερες στη ζωή μου. Δεν είμαι αχάριστος και νιώθω πολύ τυχερός για όσα έχω ζήσει.